Thursday, April 14, 2011

Flýggið til listina

Tankin um at emigrera til eitt nýtt og ókent land kemur onkuntíð. Tað er ikki so nógv stúranin um ógvuslig mál sum kríggj og jarðskjálvtar úti í heimi, sum tað snýr seg um, men meira gerandistunglyndi um ta heimligu elendigheitina. Politisk óryggiligheit, mentanarlig armóð og vanligur býttiskapur - sum man jú til alla eydnu ikki sjálv er rakt av. Tað er ørkymlan yvir kjak, sum koyra í ring, vantandi tol í mun til lovaðar ábøtur og so yvirflóðin av tómum orðum. Men ein samanseting av leti og veruleikaansi forðar mær í at gera nakað. Samfelagsandstygdin plagar at hvørva av sær sjálvum eftir nakrir dagar og eg veit heldur ikki hvagar eg skuldi flýggja. Men meðan tað stendur uppá og álitið á samfelagnum er í botni, er eingin betri fyribils flýggjanarvegur enn hann, sum gongur inn í listina.

Fyri at finna list, ið er mest effektiv til endamálið fari eg at skjóta upp, at man ikki leitar í samtíðarlistini. Samtíðarlistin er fantastisk, men hevur ikki sum fremstamál at fáa okkum út á eitt eskapistiskt síðuspor. samtíðarlistin verður mest mett í mun til um hon er ørkymlandi, avbjóðandi og akutt og avgjørt ikki út frá hennara evnum til at skapa eina rýmingarleið frá gerandisdegnum. Eskapistiska listin hevur í grundini fingið ringt orð á seg sum bíligt undirhald og tað er hon eisini ofta. Tað er sera vanligt, at skemt, kanska serliga speisemi verður nýtt sum eitt slag av eskapismu í samtíðarlistini, eins og spælið við markið millum veruleika og óveruleika ofta kemur  fyri, og tað verður enntá eisini fríggjað til transcendens o.t. í pørtum av samtíðarlistini. Men tann grípandi og forførandi eskapistiska listin er kortini als ikki frammi í løtuni. Tað var hon tíbetur einaferð;

hyggið bara her:


Barocci
 
Velazquez

Rubens

Caravaggio

Rubens

Rubens

Rembrandt

Rembrandt

Vermeer

Caravaggio

Velazquez

Vermeer


Aaaah barokk
(IS)