Tríggjar ferðir Godot

Í samband við leikin “Meðan vit bíða eftir Godot” fer Tjóðpallur Føroya at skipa fyri nøkrum seinnaparts tiltøkum. Byrjað verður komandi sunnudag 13.03.11 kl. 15.00, har Eyðun Johannessen, leikstjóri fer at hugleiða um sína ferð við “Godot og Beckett”. Hann hevur nevniliga sett hendan leik upp í Sjónleikarhúsinum í 1962, síðani á Århus Teater í 1981 og nú í 2011 á Tjóðpallinum.

Hava uppsetingarnar broytt seg við tíðini?
Er leikurin hin sami nú sum tá?
Hevur leikstjórin broytt seg?
Er hann hin sami nú sum tá?
Sæst hetta 50 ára “samlívið” aftur í MEÐAN VIT BÍÐA EFTIR GODOT á Tjóðpallin í 2011.

Sunnudagin 20. mars kl. 15.00 fer Mikkjal N. Helmsdal, leiklistafrøðingur at hava eina framløgu undir heitinum ” Beckett og Godot í leiklistarsøguligum høpi”.

Meðan vit bíða eftir Godot myndar eitt vegamót í leiklistini, og peikar bæði aftureftir og frameftir í leiklistarsøguna. Aftureftir, tí Beckett var sera ein sera tilvitaður og væl lisin rithøvundur, ið kendi sína bókmenta- og leiklistasøgu út og inn, og frameftir, tí Beckett og hinir absurdi leikhøvundarnir í samtíð hansara gjørdist ímyndin av nýbroti og nýhugsan innan sjónleikaskriving og fingu stóra ávirkan á eftirfylgjandi ættarliðini. Í fyrilestrinum verður stutt lýst, hvat Absurda leiklistin sum rák var, og Beckett verðu lýstur sum rithøvundur við serligum atliti til arbeiði hansara at skriva leikin Meðan vit bíða eftir Godot . Víst verður á, at hóast Beckett ger upp við meginrákini í evropeiskari leiklist, so byggir hann samstundis í stóran mun víðari á nógvar av kendastu høvundunum innan hevdvunnu leiklistina.