Monday, November 18, 2013

Málkjakið heldur á

Málkjakið heldur á. Her eru tríggjar meiningar hjá ávikavíst Bloggoddi, Gunvør Balle og Sjúrði Skaale.


TEY TJÓÐSKAPUTU


tey tjóðskaputu

ber ikki til

at skifta orð við


tey eru sum

vitnini hjá 

jehova


flenna býtt

tá tey ikki megna

eitt mótargument


tá tey tjóðskaputu

verða sett føst

siga tey


tú ert so danskur

ella tú vilt

snakka sum kjøpinhavnari


tey tjóðskaputu

tola ikki x og z og q og c

tí hesir bókstavir


eru ikki

nóg tjóðskaputir

hjá teimum tjóðskaputu


sparlaeygunum

at síggja 

so um teir ikki


verða reinsaðir

heilt úr málinum

umhugsa tey


tjóðskaputu

at seyma eygnalokini

føst í kjálkarnar


so øll skulu

síggja hvussu

tjóðskaput


tey eru  

og vit kunnu 

sannførast um


hví vit standa

og tøva málsliga

og ikki minst


bókmentaliga

ongan veg koma

tí tey 


Lesið víðari her:


http://bloggoddur.blogspot.com/2013/11/tey-tjoskaputi.html



Gunvør Balle: Viðmerking til avgerðina hjá Málráðnum um stavraðið:
Haldi veruliga tað er stórt spell at tað ikki var eitt samt Málráð, ið kom út við tilmælinum um stavraðið. Eg haldi ikki tað kann góðtakast, at landsstýrismaðurin og møguliga Løgtingið skal arva trupulleikan, nú ráðið ikki var samt. Tað er óvirðiligt og skeivt, at politikarar skulu taka avgerð um eitt slíkt fakligt mál, hetta eiga málfrøðingar at gera. Júst tí varð Málráðið sett.

Havi tað sjálv soleiðis, at um eitt samt Málráð kom við einum vælgrundaðum tilmæli hevði eg góðtikið hetta, - óansæð um bókstavirnir c, w, x osfr vóru við ella ikki. Eg helt grund- gevingarnar hjá meirilutanum vóru skilagóðar, tí hóast c, w, x osfr ikki vóru við í stavraðnum, kunnu teir nýtast bæði í skrift og talu, sum vit eru von. Minnilutin hevur helst rætt í onkrum av sínum argumentum, men stutta av tí langa er, at eg haldi ikki at politikarar og onnur leikfólk skulu útsetast fyri at velja síðu um eitt so grundleggjandi mál fyri okkum øll. Hetta er tað Málráðið er sett í verðina til at gera fyri okkum.

Tí vóni eg at landsstýrismaðurin sendir tilmælini frá meirilutanum og minnilutanum aftur til Málráðið og krevur at tey finna eina semju. Tá ein samd nevnd kemur við endaliga tilmælinum eiga vit øll at taka undir við tí og virða at fakkunnleikin hevur talað. Tá eiga vit at leggja alt kegl um stavraðið afturum okkum og í semju seta øll segl til at styrkja móðurmálið og virka fyri at fáa støðugt meir føroyskt tilfar allastaðni, har vit ferðast.

Um avgerðin verður politisk, og harvið kenslulig og grundað á tilvildarligan meiriluta í løgtinginum, verður framhaldandi eljustríð um stavraðið. Og tað einasta vit kunnu vissa okkum um er at tá hevur tað føroyska málið og harvið vit øll tapt.



Sjúrður Skaale: 

"Abbi - mín bókstavur var ikki í skúlanum"


Málráðið gongur ímóti øllum tilmælum - og hevur onga grundgeving...

Tá hevði nógv orðaskifti við sær, tá løgtingið í 2009 hevði spurningin um alfabetið til viðgerðar.

Men tað var lítil ivi um, hvør avgerð fór spyrjast burturúr: Ein meiningarkanning vísti, at ein greiður meiriluti av føroyingum vildi hava eitt fult alfabet. Ein samd Málnevnd mælti eisini til, at bókstavirnir c, w og x vórðu tiknir inn í alfabetið. Og á løgtingið var ovurstórur meiriluti fyri tí sama.

Eg minnist serliga eitt frá løgtingsviðgerðini: Heðin Zachariassen úr Fólkaflokkinum greiddi frá, at tá abbasonurin fór í skúla, hevði abbin eftir fyrsta skúladag spurt hvussu tað hevði gingist. Drongurin hugdi keddur upp á abban og segði: Abbi - mín bókstavur var ikki í skúlanum...

Nógv góð argument vóru fyri at normalisera føroyska alfabetið, men hetta var kanska tað sterkasta.
Hví skulu bókstavir, sum vit brúka hvønn dag, og sum nógvir føroyingar bera í sínum navni, ikki vera í okkara alfabeti? Enn er einki haldgott svar komið uppá tað - og tí ivaðist eingin í, at hetta fór at koma uppá pláss.

Og tað var júst orsøkin til, at Løgtingið onga formliga støðu tók í málinum. Í staðin mælti ein fullsamd mentanarnevnd tí komandi Málráðnum til at autoriserað eitt fult, føroyskt alfabet.

Eingi argument
Nú hevur Málráðið so tikið sína støðu. Og hon bleiv ikki sum væntað. Ráðið gongur ímóti meirilutanum av føroyingum, ímóti meirilutanum á løgtingi, ímóti eini samdari mentanarnevnd og ímóti fyrrverandi Málnevndini.

Tað hevur ráðið rætt til.

Men tá ráðið tekur eina so kontroversiella avgerð, áttu góðar grundgevingar at staðið sum skorðar undir henni.

Men so er ikki.

Í grundgevingunum verður sagt, at serføroyska stavraðið hevur drúgva siðvenju á baki. Tað er ikki beint. Í fleiri føroyskum skúlabókum stendur tað fulla stavraðið.

Víst verður til stavsetingaruppskotið hjá Hammershaimb frá 1846. Men hann hevði altso X við. Og heimurin er ikki heilt tann sami í dag sum í 1846.

Sagt verður, at C er ljóðliga umboðað av S ella K, X er umboðað av KS osv. Tað er lutvíst rætt. Men vit hava eisini eitt skriftmál og eitt fakmál - og har kann mann als ikki seta S fyri C ella KS fyri X.

Málráðið sigur at tað, tey rópa "fremmandu stavirnir" síggjast í "fremmandum" orðum og nøvnum. Ókey? Er Zachariassen eitt "fremmant" navn? Er Loran C "fremmant"? Er sex "fremmant"?

Ein grundgeving er, at verða tað, tey rópa "nýggir" stavir tiknir inn í alfebetið, "má umfatandi arbeiði gerast at útgreina" hvar teir skulu brúkast. Hví tað? Teir skulu brúkast akkurát har, sum teir verða brúktir. Men vit fara at hava nøkur amboð afturat í amboðskassanum, tá vit í framtíðini taka heimin til okkum á føroyskum. 

Málráðið hevur snøgt sagt ikki lagt fram eina ta einastu fakliga grundgeving fyri síni avgerð um at ganga ímóti meirilutanum av føroyingum, fyrrv. Málnevndini og Løgtinginum.

Eitt alfabet afturat
Eg haldi eitt høvuðsargument fyri at hava eitt vanligt, fult alfabet er tann einfalda, at tað er tað, sum vit brúka. Í øllum indoeuropeiska heiminum siga fólk ABC fyri 123, og tá vit gera listar og yvirlit nýta vit eisini ABCDE. Tað gera føroyingar eisini. Vit siga ikki og fara aldrin at siga AÁBDÐ. 

Og tað løgna er, at hetta ásannar Málráðið. Tey skriva í sínum grundgevingum fyri amputeraða alfabetinum, at "tá ið vit stavraða (alfabetisera) í eitt nú orðabókum og telefonbókum og á bókasøvnum, nýta vit, umframt føroyska stavraðið, modernaða latínska stavraðið, t.e. enska stavraðið".

Við øðrum orðum: Vit skulu hava tvey alfabet! Eitt, sum er "føroyskt", men ikki hýsir dagsins málsliga veruleika og tí ikki kann brúkast - og eitt annað, sum kann brúkast.

Hetta fer at geva børnum ta fatan, at tað føroyska er nakað mann skal læra, men tað "ordiliga" - tað, sum mann kann brúka - er tað útlendska. 

Hetta er ikki bara skaðiligt fyri føroyskt, men eisini fyri tjóðskaparligu sjálvsfatanina hjá børnunum.

Lurtið eftir Jeffrei
Tá orðaskiftið var um henda spurning í 2009, skrivaði tann gløggið málfrøðingurin Jeffrei Henriksen soleiðis:

"Tíverri eru tað ikki øll, ið duga nakað stavrað; og tey duga sostatt ikki væl at leita í nøkrum stavraðaðum orðalista, t.d. nøvnum í telefonbókini. Tey, ið bert hava lært tað serføroyska stavraðið (við ongum c,q, w, x) eru eisini illa fyri! Sostatt man vera longst sum best, at skúlabørn alt fyri eitt læra eitt føroyskt-vesturlendskt stavrað."

Í meirilutanum í Málráðnum eru eisini fólk, sum vilja føroyskum væl, og gera eitt stórt arbeiði fyri at styrkja føroyskt. Tað eiga tey allan heiður fyri.

Men í farnu viku tóku tey eina avgerð, sum avmarkar og skerjir føroyskt. Sum ger føroyskt ekskluderandi í staðin fyri inkluderandi - og harvið ger føroyskt veikari. Og tey hava ikki lagt fram eina einastu líkinda grundgeving.

Vónin var, at ráðið fór at finna eina pragmatiska semju um stavraðið. Í staðin tykist meirilutin sjálvur hava tikið stavræðið.