Fjøllini dansa ljóðar sum ein umskriving av eini yrking hjá Jóanesi Nielsen, Fjøllini standa úti, ið nógv kenna frá sanginum hjá Orka. Men Fjøllini dansa er ein ungdómsmentanarbloggur hjá fimm føroyskum gentum. Hann snýr seg um móta, film, tónleik og tankar um tilveru og samfelag hjá Aldu, Emilju, Anny, Sissal og Unu. Eg finni ikki nakra presentatión av teimum sum so, men tær eru ungar og tykjast sera tilvitaðar um útsjónd, stíl, men eisini um list. Tað sær út til, at tær politiskt eru tjóðveldisáhugaðar, eg síggi í hvussu so er ikki nakran annan flokk nevndan og so er Sirkus og endurnýtsluhandlar eftir øllum at døma sakin, so genturnar munu vera eitt sindur hipstarasligar. Hetta er ein ein áhugaverdur bloggur, sum gevur innlit í hvat ein partur av okkara ungdómi ger og hevur áhuga fyri. Fjøllini dansa skulu hava okkara besta viðmæli, eg seti inn nøkur brot úr blogginum og leinkjur.
"Tað er Valentine's Dagur, kærleikans dagur. Dagurin, har pør kring allan heim vísa sín kærleika fyri hvør øðrum eyka nógv. Men hvat við okkum einsamøllu? Hvørjum skulu vit vísa okkara kærleika fyri? Okkum sjálvum, sjálvandi!
Men hvussu?
- Ger tað, sum tú elskar at gera.
- Les eina góða bók.
- Hygg eftir tínum yndis filmi við onkrum leskiligum afturvið.
- Far til nýggja, føroyska leikin Sár á Sál á Tjóðpalli Føroya.
- Ger einki. Slappa av ein heilan dag.
- Forkela teg sjálva/n við einum heitum baði, livandi ljósum og eitt sindur av sjokolátu.
- Set yndisplátu tína á, skrúva for frá og dansa, sum um eingin sær!
- Baka eina lekkra køku til eitt vinfólk ella mammu tína (ella keyp eina hjá bakaranum, um tú ikki hevur køksevni).
- Far ein túr í Sirkus til hósdagskonsert (CHAERMAN) og njót ein kopp av heimsins bestu heitu sjokolátu.
- Skriva eitt kærleiksbræv til tín sjálva/n. Skriva ein lista av tingum, sum tú elskar við tær sjálvari/um.
- Tekna ella mála eina vakra mynd.
- Ger ein lekkran døgurða.
- Ganga á fjall og njót vøkru sólsetanina.
- Chilla við øðrum vinfólki, sum eisini eru einsamøll.
- Ger okkurt, sum tú ikki vanliga gert.
- Far onkrastaðni, sum tú ikki vanliga fert."
"Tað er einastandandi at vaksa upp í einari generatión, ið hevur allan heimin fyri føturnar, takka fyrra mandslið, og teirra stríð fyri frælsi. Men paradoksalt nokk trúgvi eg, at fólki var eydnusælari tá ið tíðini okkurt var at stríðast fyri. Nútíðans hóttanir eru av nakað meira abstraktu karakterum, so sum finans - og klimakreppur, terror, Aids og krabbamein, sum er verrið at stríðast fyri. Eg trúgvi ikki heilt, at vit menniskju verða eydnusæl við at kjempa fyri okkum sjálvi, meðan fingurin er so djúpt grivin niðri í nalvanum, so hann næstan stingur út hinumegin. So sum eg síggji tað, er tað frá samfelagnum, at skeiva ljós verður lagt á tí evigu sjálvrealiseringina, so vit ungu deiligu fólk gerast groggy, og konstant mugu tillaga okkum og gera okkum dámlig - bæði í arbeiðsmarknaðinum 0g "kødmarknaðinum". Okkara kumpas peikar mótir perferktión og succes, men gps'urin hevur langsíðani givi upp. Tað eru túsund vegir at fara, og hetta ómetaliga individuella frælsi ger bert niðurlagið enn størri, um tú ikki megnar at skapa tí útgávuna av tær sjávum, ið tú vil hava fólk skulu kenna teg sum.
Eg trúgvi, at talið av fólki við depressión, ótta, einsemi og stress bert veksur, um samfelagi ikki lyftir fokus frá fólki, og yvir til felagsskapin, so vit í felag kunnu stríðast fyri frælsi, ístaðin fyri at gera tað einmøll. At finna meiningina við lívinum inni í sær sjálvum, ger tað ringt at niðurseta vóninar um seg sjálvs, tí meiningin við lívi, er jú álvarsam á ein hátt, ikki so ?
“Vit kunnu jú eisni bara lata vera, ein setur jú sjálvur sítt ambitiónsniveau” segði ein vinkona einaferð.
- Ná ja, tað havi eg jú eisini frælsi til at stýra sjálv, áh for fanin, hava vit nú eisini valdi yvir øllum hesum knøttinum, og hvør tekur yvir, tá ið vit nú einaferð fáa brúk fyri ein lítlan stegg ? Er eingin í vil styðja uppundir við sínum feita fingri, og trýsta á knøttarnar, tá ið eg ella tú ikki orka meir ?
Fríggjakvøld nú og tá, fáa nógv ung Føroya Bjór til at trýsta á knøttarnar fyri seg. Tá slíta tey seg leys, og kobla seg frá tí konstanta præstatiónstrýstinum. Vit fáa í heilum at vita, at vit hava fríheit - frælsi, og orði er brúkt sum best ber til ; frítíð, talufrælsi, frælsi sex, frískúla, savningarfrælsi, frílyntur og frælsan marknaðarbúskap.
Halleluja, hetta ljóðar alt sera feitt, men ger okkara yvirdosis av frælsi ikki tað, at vit missi meiningina við tí heila? Sjálvt tá vit gera av, ikki at vera fitt og blíð móti hvørjum ørum, hava vit eina fríheit til at gera tað vit nú einaferð gera. Hvat havi eg so frælsi til ? At broyta og tillaga mítt lív eftir vón samfelagsins ella eftir mína egnu ? Verður tann óendaliga mongdin av frælsi ikki heldur kvælandi enn førandi ? ....."
(KP)
