Thursday, January 24, 2013

77.000 hugskot



Svøvnleysar nætur kunnu sýnast produktivar. Hugskotini standa í bíðirøð og har er endaleys tíð til at hugsa hvussu ein listaframsýning kundi elvt til betri listakjak, hvussu granskingin á universitetinum kundi blivið sjónligari, hvussu samstarv millum stovnarnar kundi givið fleiri børnum betri atgongd til listina, hvussu listastuðulin átti at verið betri skipaður, hvussu Havnin kundi blivið bókmentaligur høvuðstaður í heiminum, hvussu mann kundi skipað fyri einum nýggjum máli til føroysku listina, hvussu miðlarnir kundu sett á stovn felags mentanarportalar í toppklassa og 70.000 onnur huskot. Alt óhugnaliga detaljerað.

Lagið skiftir fleiri ferðir aftur og fram eina nátt sum hesa frá inniligari indignatión til ektaðan eldhuga, men tá morgunin kemur, kemur eisini veruleikin. Og veruleikin er, at tað eru nógvar tílíkar nætur við enn fleiri hugskotum og at runt roknað einki av teimum nakrantíð blíva til nakað. Náttin hevur als ikki verið produktiv, hon hevur bara verið ein áminning um hvussu torført tað heila í grundini er. 

Eg havi ikki svarið uppá hví tað er so tungt at broyta nakað í mentanarlívinum. Eins lítið og eg veit hvagar 77.000 hugskot fara, tá tey doyggja, líka so lítið fati eg hvussu tað kann vera torført. Men eg veit, at vit mugu góðtaka, at hetta er torført og at vit onkursvegna mugu venda hesum til fyrimuns fyri mentanarlívið. Vit fakfólk, listafólk, mentanarstovnsleiðarar, politikarar og øll, sum hava ábyrgd av listini, mugu gera tað til ein fyrimun, at vit hava við nakað at gera, sum er komplekst, sum rúmar óendaligar, óbrúktar møguleikar, vit mugu venda tað til fyrimuns, at vit skulu gera okkum ómak og vit mugu venda til fyrimuns, at tað bert kann blíva betri og at tað næstan er líka mikið hvar vit byrja. 

Vit kunnu byrja við miðlanini til børn. Vit kunnu seta okkum tað mál, at okkara børn skulu hava í minsta lagi 10 árligar listaupplivingar, sum eru serliga miðlaðar til tey á hvørjum ári og at vit skulu hava heimsins bestu barnamentanarútbúgving. Vit kunnu byrja uttanlands. Vit kunnu seta okkum tað mál, at føroysk list skal gerast kend uttanlands og at vit skulu gera vart við okkum á teimum mest umráðandai pallunum. Vit kunnu byrja við granskingini. Vit kunnu seta okkum tað mál, at vit skulu hava samtíðarlistagransking í heimsklassa. Tað kann heilt erligt gera mær tað sama hvar vit byrja, og eg havi ongar ambitiónir um, at 77 000 hugskot skulu gerast veruleiki, men latið okkum byrja eitt stað og latið okkum gera tað uppá tann trupla mátan soleiðis, at vit gera okkum ómak og samstarva og brúka teir stovnar, vit hava aktivt og lata upp fyri, at teir kunnu brúka hvønn annan í størri mun, at vit skapa felags endamál og hugsa øll hugskot inn í ein stóran samanhang. At vit ikki bert seta eina upphædd til síðis til mentanina og býta tilvildarliga út av pengunum, men har vit í grundini hava eina ætlan við tí mesta. Tað hevði gjørt tað lættari í framtíðini.

(IS)