Monday, May 9, 2011

Eygað sum sær...



Væl vita vit av, at alt veldst um eygað, sum sær, men ótrúligt sum vit kunnu síggja ymiskt allíkavæl. Hesin tankin kom nú eg sat við stóra nýggja bókaverkinum Sekel har Mikael Wivel skrivar soleiðis um Torbjørn Olsen:

"Der er således noget decideret illustrativt over dem, noget tilsyneladende helt overfladisk som får dem til at minde om illustrationerne i nu hedengangne, danske ugeblade. Navne på tegnere som Kurt Ard og Harry Nørstrand dukker således op i erindringen når man ser Torbjørn Olsens billeder. De kan dog ikke af den grund betegne som en færøsk variant af popkunsten, men skal snarere ses som en sen udløber af den internationale stil, der kaldes art deco..." s.172 í Sekel.

Mikael Wivel heldur, at myndin, har Torbjørn Olsen parafraserar heilagu kvøldmáltíðina hjá Da Vinci, er speisk og grunn: "Kompositionen breder sig ganske vist autoritativt ud over fladen og er skarp i detaljerne, men den kommer aldrig rigtig ud over det illustrative - og det skal den måske heller ikke. Den psykologiske dimension i billedet findes kun for så vidt som man kan genkende aktørerne og ved hvad de står for..." s.173 í Sekel. 

Fyri meg er tað júst tann ekspressiva megin og neyva psykologiin í portrettmyndunum hjá Torbjørn Olsen, ið so mangan hevur hugtikið meg og ofta hevur hann víst seg sum ein sannan litmeistara. At hann eisini dugir við svørtum og hvítum síggja vit á sjálvportrettinum ovast, sum hann gjørdi í Steinprenti í ár. Til stuttleika seta vit nakrar myndir inn her hjá Kurt Ard, Harry Nørstrand og Torbirni Olsen. So kunnu lesararnar sjálvir meta um við egnum eygum.

Kurt Ard


Torbjørn Olsen


Kurt Ard



Torbjørn Olsen

Kurt Ard


Torbjørn Olsen



Harry Nørstrand


Torbjørn Olsen

(KP)