Kroppsvika 3

Hesa vikuna er kroppurin Gud á listablogginum. Tað er hann jú í øllum øðrum miðlum og ikki bara hesa vikuna,har er hann allatíðina, hvønn dag eru greinar, útvarps- og sjónvarpssendingar, sum snúgva seg um hvussu vit fáa ein vakrari kropp og ikki minst ein kropp, sum heldur til æviga tíð, so at vit øll somul kunnu gerast heiladeyðar vakurleikadrottningar og kongar.

Men sjálvt um miðsavnanin um kropp framum ond kann ørkymla við støðugu ræðsluni fyri kropsins forfalli, sum vit nú deila í gerandisdegnum, so hava vit á Listablogginum einki í móti kroppinum. Í grundini halda vit, at hann er sera praktiskur og at nógv spennandi list er komin burtur úr kroppinum. Listin, sum vit fara at deila við tykkum hesa vikuna, snýr seg um kroppin. M.a. verður ein grein um tekningarnar hjá Bárði Oskarsson, har kroppurin er í fokus og so hava vit nakrar myndarøðir og nakrar yrkingar á skránni, sum á ymsan hátt viðgera kroppin sum evni antin tað er tann eksistentielli, tann deyði, tann dansandi, tann erotiski ella tann speiski kroppurin.

 Morgunkanón

Ein fluga setti seg á mína morgunkanón
Gud viti hvaðani hon kom
Kanska frá eini søtari kaku
Møguliga úr eyganum á einum deyðum katti
Og hon surraði somikið áhaldandi
At eg klárvaknaði
Buddistar siga at sálin hjá tí deyða
Kann taka bústað í hundi ella í rottu
Handa nærgangandi fluga kundi kanska hýst sálini
Ja, eg veit ikki hjá hvørjum
Men onkrum
Sum elskaði eina morgunkanón

Jóanes Nielsen. Brúgvar av svongum orðum.

Mynd: Peter Carlsen