SUMMARLISTIN 1 - Shall I compare thee to a summers day

Nú er hásummar og allastaðni í samfelagnum uttan kanska í Gøtu beint nú er farið at merkjast, at tað verður gearað niður. Listabloggurin hevur ongantíð summarfrí, men ætla sum vant at hava minst ein nýggjan blogg um dagin og øll eru hjartans vælkomin at senda okkum tilfar, myndir ella frásagnir frá framsýningum, konsertum osfr. (tað hevði verið sera stuttligt at hoyrt okkurt frá tykkum á G!).

Hetta er fyrsti bloggur í eini røð, sum vit kalla Summarlistin og sum heilt einfalt eru nøkur framúrskarandi verk, ið á ein ella annan hátt minna okkum um sól og summar. Vit byrja við sjálvum Shakespeare og eini ómetaliga vakrari sonett og mynd úr 16.øld av drottning Elisabeth.

Shall I compare thee to a summers day


Sonnet 18

William Shakespeare


Shall I compare thee to a summer's day?

Thou art more lovely and more temperate.

Rough winds do shake the darling buds of May,

And summer's lease hath all too short a date.

Sometime too hot the eye of heaven shines,

And often is his gold complexion dimmed;

And every fair from fair sometime declines,

By chance, or nature's changing course untrimmed.

But thy eternal summer shall not fade

Nor lose possession of that fair thou ow'st;

Nor shall death brag thou wand'rest in his shade,

When in eternal lines to time thou grow'st,

So long as men can breathe or eyes can see,

So long lives this, and this gives life to thee.


(KP)