Nú er summarið endiliga komið, henda ljósa góða tíð, sum vit stóran part av árinum bíða eftir. Vit hava frí og kunna løða okkum upp aftur við ljósi og orku. Vit á listablogginum ætla okkum uttanlands at halda summarfrí, men bloggurin verður røktur óansæð. Hesa vikuna fagna vit summarinum við summarferiulist og í dag hyggja vit at einari fantastiskari mynd hjá danska listamanninum J.F.Willumsen frá 1909 har listamaðurin hevur málað nakrar dreingir á eini strond. Myndin eitur "Sól og ungdómur" og móttøkan av henni, tá hon varð avdúkað í 1910, var ikki ótreytað positiv. Í okkara krymputu tíð kunnu vit kanska billa okkum inn, at mótstøðan kom av øllum nakinleikanum, at dreingirnir ikki eru í klæðum, men so var ikki. Skagensmálararnir høvdu jú í upp til 25 ár frammanundan málað nakin børn á strondini í teirra vøkru impressionistisku myndum.
Í mun til myndina hjá Willumsen, eru dreingirnir í størri mun partar av teirra umhvørvi í myndini, sum P.S.Krøyer málaði í 1892. Dreingirnir hjá Willumsen tykjast nógv meira sansaligir, til reiðar at taka yvir náttúruna. Krøyer sigur søgur í myndum, vit fylgja dronginum, sum kemur vinstrumegin og síggja á herðunum hvussu kaldur og óttafullur hann er. Formliga miðsavnar Krøyer seg fyrst og fremst um ljósið, um aldurnar við glitrandi silvitni, sum speglast í bláum á dreingjakroppunum. Dreingirnir gerast á henda hátt partur av váta umhvørvinum. Dreingirnir hjá Willumsen eru fastari í skapinum, teirra anatomi er týðiligari og spenti formurin á kroppunum í sólini ger kropparnar sjálvstøðugar og avbjóðandi á sama hátt, sum myndin ikki er eins løtt at avmarka stílsliga og tann hjá Krøyer. Anatomiskt eru figurarnir klassiskir á at líta, men skugga- og litárin tykjast antirealistisk, mynstrini savna seg í slættar, dekorativar flatar í vitalistisku lýsingini.
