Eg havi verið til oyralækna í morgun og havi næstan fingið hoyrnina heilt aftur eftir eitt heldur óreint forkølilisi í innara oyranum (so veit man tað!). Við líkinda hoyrn kann eg nú rættiliga gleðast um atgongumerkið her á borðinum. Eg havi snikksnakkað um tað í fleiri ár og havi endiliga tikið meg saman at keypa eitt atgongumerki til G! Havi satt at siga ikki verið á G! síðan grunge ella har á leið, tá tað var modernað at hava stór "náttúrlig" hol á buksunum. Eg eri eitt sindur rustað, ivist í um eg havi verið á musikkfestival síðan í teirri tíðini í 20. øld, tá Kurt Kobain var eitt ómøguligt, men tó livandi apparat, - jú ókey meg minnist einaferð í byrjanini av 21.øld, tá eg í Gøtu ompaði til eg doyði og verðin druknaði í sveimandi tónum frá Gestum, tað var forrestin ein bólkur, sum rakti sína egnu tíð. Eg má fara at finna mær festivalbúnan fram. Hvør er festivalbúnin anno 2013? Á ólavsøkufestivalinum er tað so lætt, tí tá fari eg bara í tey føroysku og so eri eg street.... Men G! krevur helst okkurt meira autentiskt og morreytt og helst eisini ullint outfitt og sum veðurvánirnar síggja út skulu sólbrillur eisini við í ryggsekkin, kanska skal eg taka tær gomlu hálvfjersarasólbrillurnar hjá babba, sovorðnar brúnar stórar, sum røkka væl og virðiliga niður á kjálkan og sum líkjast teimum hjá honum í Byrta. Regnjakkin fer eisini í ryggsekkin, tí tað er betri at vera fyrivarin enn eftirsnarin, men vit hopa at veðrið skikkar sær, tí onkursvegna tykjast neilonklæði frá henni sjálvari Helly Hansen øgiliga ó-G! Eg gleði meg til vakra festivalin í Gøtu, at sita á sandinum í summarmjúkum loti millum fjøll, sum er best hugsandi scenografiin kring ein tónleikafestival. Fari helst at lurta eina løtu eftir nýggju då-då-då-dåbbel-ó-seven-dansktoppunum (Nephew) og íslandstoppinum Ásgeir Trausti, sum eg helt var okkurt algongt ordinert popphalloy, men sum øll opinbart elska og nú havi eg akkra hoyrt, at Randi Ward hevur skrivað tekstin til hansara nýggja sang Lupin Intrigue, so eg má heldur sláa míni nývaskaðu oyru út, og so eru tað tey bæði fýrsarakorifeini í Laid Back, hvør veit um man ikki fer at murra við sjálvt um ride that white horse er nakað av tí mest kinky mann hevur murrað, men kinky verður sangløtan við Eivør neyvan, hon verður allarhelst hugnalig, tó at eg heldur kundi hugsað mær at hoyrt hana sjálva uttan okkum skrálandi afturvið og tað sama er galdandi fyri Teit, ið skal framføra saman við teimum speiligu Konfektunum, men hey, bæði Teitur og Eivør eru á skránni fríggjadagin og tá spælir Hamferð eisini, men eg orki bara ein dag og havi valt leygardagin, tí vinkonan vildi hoyra Neffjúv, nær spæla Kári Sverrison og Bendar Spónir? Well har verður alt møguligt annað á skránni leygardagin, sum eg ikki kenni serliga væl Hogni, Dánjal, Sakaris, Boys In A Band (sum altíð verður nevndur "superbólkur" - hví í grundini tað? Eg má heldur fara at royna at finna út av hví), The Absent Silver King, Lover Lover, Fredo, Áðrenn Elvis- er tað útvarpssendingin? Brynjólfur (-er tað hin legendariski diskjockeyin á Heygum? Kundi væl hugsað mær at upplivað hann) og Spælimenn (tja spælimenn eru altíð góðir ikki sannheit?). Síggjast í Gøtu.
