Wednesday, October 20, 2010

Vencilvika - tveir gapandi tannleysir munnar


Skógvar


“Fult av kjøti og blóði um dagin, gapar sum trøll um náttina.” Hvør er hann, sum minnist ikki hesa óhugnaligu gátuna.

Soleiðis byrjar Karsten Hoydal stuttsøgu sína “Skógvar” (Leikapetti, Forlagið Tyril, 1971).

Vit ána ikki, hvussu nógv skógvar hava at siga fyri lívsleið okkara. Vit traðka okkara barnaskógvar í bygdini, har vit vaksa upp. Tað kemur meir enn einaferð fyri, at vit hava verið í trongum skóm. Fólk eru til, ið ikki koma upp á hálvan skógvin hjá øðrum.

Eisini hava fleiri avmyndað skógvar.Vincent Van Gogh hevur avmyndað sínar slitnu skógvar, ið spegla sál hansara.

Eisini hevur Tom Waits ein sang, hann kallar “Old Shoes”.

http://www.youtube.com/watch?v=uCEixg-JT9E&feature=related

Charles Simic (f. 1938) føddur og uppvaksin í Beograd í fyrrverandi Jugoslavia. Rýmdi til USA í 1958, har hann býr.Hann hevur givið út fleiri enn 60 bøkur.

Í Vencli eru seks yrkingar eftir Charles Simic.Vit lata her íkast Vencils til hetta evni við at prenta “Skógvar mínir”.


Skógvar mínir


Skógvar, loyndarfulla andlitið í innara lívi mínum:

Tveir gapandi tannleysir munnar,

Tvey lutvíst upployst djóraskinn

Ið lukta av músareiðrum.



Beiggi og systir mín ið doyðu við føðing

Halda fram at liva í tykkum,

Leiðbeina lívi mínum

Fram móti teirra ófatiliga sakloysi.



Hvat skal eg brúka bøkur til

Tá ið tað í tykkum er gjørligt at lesa

Gleðiboðskapin um lív mítt á jørð

Og eisini handan tað sum koma skal?



Eg ynski at kunngera átrúnaðin

Eg havi ráðlagt til tykkara fullkomnu eyðmýkt

Og hina løgnu kirkju eg byggi

Við tykkum sum altar.



Sjálvsagandi og móðurligir halda tit á:

Skyldskapur er við oksan, við halgimenni, við glataðar menn,

Við tykkara kvirru langmóð, skapandi

Einasta trúliga líkskap við meg sjálvan.



Charles Simic

Oddfríður Marni Rasmussen týddi