Tá vit í gjár varisliga stigu inn á spegilsgólvið í nýrestaureraða, stórsligna Bládýpinum, var gleðin stór og serlig. Gleðin yvir verkið varð ikki minni av kensluni av at hava verið medvirkandi til, at Bládýpið slapp at standa við og vera partur av Listasavni Føroya. Hetta er eingin sjálvsagdur lutur, tí í fleiri ár var ætlanin, at Listasavnið skuldi sleppa sær av við Bládýpið. Í útvarpi, sjónvarpi, bløðunum og seinni eisini á facebook gjørdu vit báðar, ritstjórarnir á listablogginum vart við listarligu góðskuna á verkinum, sum er ein gáva til Føroya fólk frá listamanninum. So líðandi gjørdust vit alsamt fleiri mótmælandi, og nú er verkið komið til heiður og æru har sum tað hoyrir heima. Eg havi eina mappu við greinum, ið snúgva seg um listastríðið og harav eru fleiri, ið snúgva seg um Bládýpið, m.a. tann hjá Peturi Mohr Reinert við ógloymandi yvirskriftini "Bingjan hjá Tróndi er sku ikki nøkur vanlig bingja". Nei, tað kunnu vit og hvør tann, ið vitjar Listasavn Føroya geva Peturi rætt í.
