illsintur maður
og eitt borð
og tað sum nú
liggur á gólvinum
sum eitt vælsignilsi
ið krevur eitt vælsignilsi:
spøkilsið
ið vitjaði
meg í nátt
segði mær
at tað var
einki lív
hinumegin
at tað var
eins deytt
og hesumegin
at vit aldrin
høvdu livað
