Sunday, December 30, 2012

Ein yrking hjá Katrin Ottarsdóttir






TEY DEYÐU

ikki ræðast tey deyðu áðrenn tú doyrt
tey eru bara deyð
tú ert bara á lívi

kanska stendur skrivað í loyniligum bókum
um øll hesi deyðu sum gleða seg til tú kemur
bara tú
øll hesi tú nam á vegnum gjøgnum ógloymandi leikin
ið gjørdist tín

ja so er skrivað
øll hesi sum bera agg til tín
tey sum tú ikki tímdi at dansa við
tey tú onkursvegna traðkaði á tærnar við tínum balstýrigu stálhælum
sum oftast av óvart
og við vilja

kanska bíða tey bara eftir einum kjansi at siga tær
hvussu øgiliga beistaktig tú ert
hvussu fanansliga dugnaleys tú altíð hevur verið

kanska bíða tey bara eftir at sleppa at smakka søtu hevndina
gera tær ævinleikan ótolandi
tú vart jú altíð so egin
so helvitisliga inni í tær sjálvari
afturhaldandi sum sjálv pestin
hevði ikki brúk fyri øðrum

sanniliga stendur skrivað í ósjónligum bókum
at øll tey deyðu eru har
kenslan av teimum er altuppetandi
tá tú traðkar um gátt gáttanna
nógv teirra eru ikki blíð
serliga mammur og pápar standa klár við ógloymdum ákærum
sum bara tú dugir innanat og uttanat

men hesaferð er ongin undanvegur
tú kanst ikki bara rýma
sleppa tær av fananum til
sum flytifuglur við einvegisbillett út í tóman heim

her bíðar ævinleikans brigls og vreiði
og avnoktan
eftir tær
bara tær


Síðu 48-49 í Eru koparrør í himmiríki. Yrkingar. Mentanargrunnur Studentafelagsins.